alternator phase unus
Alternator unius phase est pars vitalis instrumenti electrici quod generat vim alternam (AC) per inductionem electromagnetica. Hoc apparatus constat ex duabus partibus principalibus: rotore contento magneta permanentibus vel involucris electromagneticis, et statore continente involucra armaturae. Dum rotor gyratur intra statorem, generat campum magneticum fluctuantem qui inducit voltam in involucris statoris, producens exitum AC unius phase. Hi alternatores sunt constructi ut conservent exitum voltagii constantis non obstantibus conditionibus oneris variabilis per systemata regulationis voltagii automaticae. Operationem habent velocitatem fixam, communiter 3000 aut 3600 RPM, generantes frequentiam standardis 50 aut 60 Hz necessariam pro plerisque applicationibus electricis. Alternatores moderni unius phase continent characteristicas avances sicut designum sine spartis, quod diminuit requisita conservationis et augit fidem. Sunt disponibiles in variis cotationibus potentiae, commode a 1 KVA usque ad 25 KVA, eos aptos reddentes pro diversis applicationibus includentibus systema potestatis reservae, parvis locis constructionis, et generationem potestatis residentialis.